Pisma oraz Uchwała Prezydium Zarządu Głównego w sprawie pluralizmu związkowego

W związku z Decyzją Prezydium Komisji Krajowej NSZZ Solidarność  nr4/19 z dnia 8 stycznia 2019 roku w sprawie wprowadzenia “Pluralizmu związkowego” w Służbie Więziennej oraz nowelizacją Ustawy o Służbie Więziennej, do której odnosi się w/w decyzja, Prezydium Zarządu Głównego po przeanalizowaniu powyższej decyzji na posiedzeniu w dniu 29 stycznia 2019 roku podjęło Uchwałę Nr 5 – IX/2019, która opisuje skutki wprowadzenia zapisów zmian w ustawie w postaci pluralizmu związkowego oraz stanowcze stanowisko w tej sprawie.

Uchwała Prezydium Nr    5 – IX/2019 Zarządu Głównego NSZZ FiPW z dnia 29 stycznia 2019 roku

Prezydium Zarządu Głównego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy i Pracowników Więziennictwa z siedzibą w Warszawie w odpowiedzi na pismo z dnia 22 stycznia 2019 r., znak BPR.0220.10.2019.BW-S, po zapoznaniu się z treścią załączonej do pisma decyzji nr 4/19 Prezydium Komisji Krajowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” dotyczącą propozycji zmiany art. 34 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz.U. 2018 r., pozycja1542 ze zm.) oświadcza, iż proponowana w/w decyzją treść zmiany, a konkretnie wprowadzenie wewnątrz formacji większej liczby związków zawodowych jest bezsprzecznie rozwiązaniem szkodliwym z punktu widzenia bezpieczeństwa państwa, a w przypadku wprowadzenia, w tym zakresie zmian w kształcie wskazanym ww. decyzją, zdaniem Prezydium Zarządu Głównego NSZZ FiP w Warszawie może doprowadzić do powstania chaosu wewnątrz formacji oraz zagrożenia bezpieczeństwa państwa.

Niewątpliwie należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 1  ustawy o Służbie Więziennej, Służba Więzienna jest umundurowaną i uzbrojoną formacją apolityczną podległą Ministrowi Sprawiedliwości, posiadającą własną strukturę organizacyjną.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy, Służba Więzienna realizuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. z 2018 r. poz. 652 i 1010) zadania w zakresie wykonywania tymczasowego aresztowania oraz kar pozbawienia wolności i środków przymusu skutkujących pozbawieniem wolności.

Z powyższego wynika, iż zadania, jakie realizuje Służba Więzienna należy zaliczyć do zadań  szczególnych, mając na uwadze bezpieczeństwo państwa, czyli tożsamych z wykonywanymi przez siły zbrojne i policję.

Z tych właśnie względów należy stanowczo podkreślić, iż aktualne brzmienie art. 34 ustawy o Służbie Więziennej, zgodnie z którym:

1/ funkcjonariusze mogą zrzeszać się w związku zawodowym na zasadach określonych w ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1881);

2/ w Służbie Więziennej może działać tylko jeden związek zawodowy zrzeszający funkcjonariuszy. Związek ten nie ma prawa do strajku, jest zgodne z art. 2 wyrażającym zasadę demokratycznego Państwa Prawnego oraz  art. 12 i art. 59 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Nie naruszają również przepisów Konwencji nr 87 Międzynarodowej Organizacji Pracy, co więcej art. 9 przywołanej Konwencji przewiduje możliwość ograniczenia przez ustawodawstwo krajowe gwarancji dotyczącej wolności związkowej.

Służba Więzienna, jako umundurowana i uzbrojona formacja apolityczna, posiadająca własną strukturę organizacyjną, podległa Ministrowi Sprawiedliwości, zdecydowanie winna podlegać ograniczeniom w zakresie ilości związków zawodowych zrzeszających funkcjonariuszy. Funkcjonariusze, jak wynika z ust. 1 mogą zrzeszać się w związku zawodowym na zasadach określonych w ustawie o Związkach Zawodowych, a zatem mają zagwarantowane prawo zrzeszania się w związku zawodowym, co oznacza, iż przepis ten nie zakazuje zrzeszania się w związku zawodowym, nie neguje więc fundamentalnej zasady wolności zrzeszania się, a tym samym nie prowadzi do jej naruszenia, niemniej jednak ze względu na charakter tej służby, wprowadzone ograniczenie w zakresie ilości związków zawodowych zrzeszających funkcjonariuszy do jednego, jest uzasadnione także z punktu widzenia obronności państwa – formacja uzbrojona.

Przyjęta przez ustawodawcę regulacja prawna uwzględnia zarówno zasady wynikające z Konstytucji RP, standardy międzynarodowe dotyczące zrzeszania się w związkach zawodowych, jak również realizuje przepisy ustawy o Służbie Więziennej umundurowanej      i uzbrojonej formacji, apolitycznej, posiadającej własną strukturę organizacyjną.

Zgodnie z art. 31 ust 3 zd. 1 Konstytucji RP, ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób.

Zatem określonym w Konstytucji RP formalnym warunkiem ograniczenia praw i wolności obywatelskich jest, by ograniczenie takie dokonane zostało w jedynej dopuszczalnej formie, to jest w drodze ustawowej, który to warunek w tym konkretnym wypadku został bezsprzecznie spełniony.

Wprowadzenie przez ustawodawcę obowiązującej regulacji w zakresie możliwości zrzeszania się funkcjonariuszy w jednym związku zawodowym jest uzasadnione dobrem służby i jak już wskazano na wstępie jest wręcz pożądane z punktu widzenia bezpieczeństwa państwa i szeroko pojętego dobra publicznego.

Koncepcja ograniczenia prawa zrzeszania się nie jest obca polskiemu ustawodawstwu, dotyczy także innych formacji mundurowych, które są także istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa Państwa, a mianowicie ograniczenia w tym zakresie wynikają także  z ustawy o Policji, oraz ustawy o Straży Granicznej. Straż Graniczna mimo, iż nie jest wymieniona enumeratywnie w art. 9 Konwencji Nr 87 MOP ma identyczne rozwiązania  w zakresie pluralizmu związkowego jak Policja i Służba Więzienna, dlatego należy przyjąć, że ustawodawca kierował się nie literalnymi zapisami Konwencji a faktycznie realizowanymi zadaniami w zakresie bezpieczeństwa państwa.

Uświadomić też sobie należy, iż stosunek służbowy funkcjonariuszy Służby Więziennej nie jest zwykłym stosunkiem pracy, lecz stosunkiem administracyjno-prawnym powstającym w drodze mianowania w związku z dobrowolnym wstąpieniem do służby. Kandydat do publicznej służby mundurowej od momentu mianowania musi poddać się regułom pełnienia służby, nacechowanej istnieniem specjalnych uprawnień, ale także i szczególnych obowiązków i ograniczeń. Niejednokrotnie służba pełniona jest z narażeniem życia ( w tym np. w zakresie obronności państwa).

Nieprawidłowości w działaniu służby mundurowej – Służby Więziennej w odróżnieniu od rynku pracy mogą powodować (i wielokrotnie powodowały) fatalne skutki dla sprawnego  funkcjonowania i bezpieczeństwa państwa. Dlatego też ważnym jest skuteczne przeciwdziałanie takim sytuacjom i temu właśnie służy wprowadzenie branżowego związku zawodowego, w którym mogą zrzeszać się funkcjonariusze Służby Więziennej.

Prezydium Zarząd Główny NSZZ FiPW zwraca też uwagę, iż z zaproponowanej decyzją zmiany treści art. 34 ustawy o Służbie Więziennej wynika, iż prawo do strajków nie przysługiwałoby wyłącznie funkcjonariuszom, co oznacza, iż prawo takie przysługiwałoby związkowi. Jest to niezwykle ważna i niebezpieczna propozycja zmiany. Tym bardziej, iż zgodnie z art. 59 ust 3 Konstytucji RP związkom zawodowym przysługuje prawo do organizowania strajków pracowniczych i innych form protestu w granicach określonych w ustawie. Ze względu na dobro publiczne ustawa może ograniczyć prowadzenie strajku lub zakazać go w odniesieniu do określonych kategorii pracowników lub w określonych dziedzinach. W konsekwencji aktualnie brzmiąca treść art. 34 pkt 2 zd. 2 jest zgodna z treścią ww. przepisu Konstytucji RP, a wprowadzenie proponowanej zmiany należy uznać nie tylko za niebezpieczną, ale  i groźną.

Reasumując stwierdzić należy, iż obowiązujące aktualnie ograniczenie występuje jedynie w zakresie prawa swobody wstępowania do dowolnego związku zawodowego i zrzeszania się. Ograniczenie polega na tym, że prawa związkowe funkcjonariuszy Służby Więziennej mogą być wykonywane w jednym branżowym związku zawodowym, zaś związek ten nie ma prawa do strajku. Pozostałe natomiast prawa związkowe, gwarantowane w Konstytucji RP, jak i prawie międzynarodowym oraz prawie unijnym przysługują w pełnym zakresie.

Prezydium Zarządu Głównego NSZZ FiPW w Warszawie stoi na stanowisku, że zawarte w art. 34 ustawy o Służbie Więziennej ograniczenie wolności związkowej nie narusza zasady demokratycznego państwa prawnego, ani też zasady wolności związkowej.

Prezydium Zarządu Głównego NSZZ FiPW w Warszawie sygnalizuje, iż pracownicy cywilni, zatrudnieni w Służbie Więziennej mają pełną, niczym nieograniczoną  swobodę w zakresie zrzeszania się, niemniej jak dotychczas zrzeszają się oni wyłącznie w branżowym związku zawodowym.

Prezydium Zarządu Głównego NSZZ FiPW z cała stanowczością podkreśla, że rozwiązania ustaw pragmatycznych innych służb mundurowych tj. Policji, Straży Granicznej w zakresie funkcjonowania w ich strukturach związków zawodowych nie mogą być odmiennie regulowane niż w ustawie o Służbie Więziennej. Dlatego uważa, że wniosek legislacyjny NSZZ Solidarność jest nieuzasadniony i nie zasługuje na uwzględnienie.

 

Przewodniczący

Zarządu Głównego NSZZ FiPW

(-) Czesław Tuła

Poniżej  Decyzja KK Solidarność, Projekt Zmiany Ustawy o SW oraz pisma  skierowane do Pani Przewodniczącej Forum Związków Zawodowych Doroty Gardias, Przewodniczącego Federacji Związków Zawodowych Służby Mundurowych Rafała Jankowskiego jak również Dyrektora Generalnego Służby Więziennej Pana Gen. Jacka Kitlińskiego.

Decyzja_Prezydium_KK_nr_4-19

Projekt zmiany Ustawy o SW

Pismo skierowane do Pani Przewodniczącej FZZ

Pismo z dnia 23 stycznia r 2019 skierowane do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej

Pismo skierowane do Przewodniczącego FZZSM

Pismo z dnia 30 stycznia skierowane do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej

Uchwała Prezydium 29.01.2019

Previous Article
Next Article

Nasz Facebook

Facebook Pagelike Widget

Ubezpieczenia

advertisement advertisement
grudzień 2024
P W Ś C P S N
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031  

Fundusze

advertisement

Reklamy