NSZZ Funkcjonariuszy i Pracowników Służby Więziennej podjął decyzję o wejściu w spór zbiorowy z resortem sprawiedliwości. Wezwał również Zbigniewa Ziobro “do pojęcia natychmiastowych rokowań”. Kroki te związane są z trwającym w formacji podwyżkowym sporem, a także brakiem reakcji ze strony Ministerstwa. Wyrazem sprzeciwu wobec decyzji i działań zarówno resortu sprawiedliwości, jak i kierownictwa Służby Więziennej jest m.in. zaplanowany “Marsz Pokoju”, który odbyć ma się w stolicy.

Jak jeszcze w lutym pisali związkowcy, w związku z nieustosunkowaniem się ministra sprawiedliwości, czyli Zbigniewa Ziobro, do ich uchwały z 14 lutego (dotyczyła ona realizacji podwyżki uposażeń funkcjonariuszy Służby Więziennej), podjęli oni decyzję o wejściu w spór zbiorowy i wezwali go do podjęcia natychmiastowych rokowań. Zaplanowali również organizację Marszu Pokoju, który odbyć miał się w Warszawie 9 marca – datę tę jednak na razie przesunięto, ze względu na rosyjską inwazję na Ukrainę. Zarówno spór zbiorowy, jak i marsz związane są m.in. z podwyżkowymi problemami w formacji. Polegają one mianowicie na rozbieżnych stanowiskach kierownictwa resortu i SW oraz samych mundurowych co do sposobu ich przyznania. Co ważne również, funkcjonariuszom zaproponowano inne zasady, niż ich koleżankom i kolegom z formacji podległych Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji, gdzie trafiła ona w całości do dodatku za stopień. W Służbie Więziennej natomiast podwyżkowe środki rozdysponowane mają zostać na trzy składniki uposażenia, czyli na dodatek za wysługę lat i realizację postulatu zaliczenia lat “z cywila”, dodatek za stopień i dodatek służbowy. I to właśnie ta kwestia stanowi oś sporu, który wciąż nie wydaje się zmierzać ku porozumieniu. Sytuacji na pewno nie poprawia fakt, że wyższe uposażenia trafiły już na konta mundurowych z Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Granicznej oraz Służby Ochrony Państwa.

Informacja o rozpoczęciu sporu zbiorowego i planowanym marszu doczekała się już odpowiedzi resortu sprawiedliwości. Sędzia Mirosław Przybylski, dyrektor Departamentu Wykonania Orzeczeń i Probacji Ministerstwa Sprawiedliwości, zaznaczył w niej, że szef resortu “nie jest stroną sporu zbiorowego w zakresie stosunków służbowych funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej”. Zaproponował również, w imieniu nadzorującego więziennictwo wiceministra Michała Wosia, spotkanie. Co ważne jednak, nie będą to pierwsze rozmowy na linii związkowcy – resort sprawiedliwości i kierownictwo SW dotyczące spornych kwestii. Problem w tym, że nie przyniosły one do tej pory porozumienia i wydaje się, że politycy i urzędnicy dalej forsują zaproponowane przez siebie rozwiązanie (m.in. wspomniany podział na trzy składniki uposażenia).

Co istotne również, na stronie Rządowego Centrum Legislacji pojawiły się w międzyczasie, a dokładnie 24 lutego, dwa podwyżkowe dokumenty. Pierwszy z nich to projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy SW, a drugi – projekt rozporządzenia w sprawie dodatków o charakterze stałym do uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy SW. W ich ramach zmieniono mnożniki przeciętnego uposażenia funkcjonariuszy stanowiące uposażenie zasadnicze, co ma skutkować podwyżką w grupach zaszeregowania od 1 do 39 oraz warunki i tryb przyznawania funkcjonariuszom Służby Więziennej dodatków do uposażenia zasadniczego o charakterze stałym. Podwyższona ma zostać m.in. maksymalna wysokość dodatku służbowego do 60 proc. otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień, tj. o 10 proc., co – jak podkreśla resort – ma na celu między innymi zatrzymanie odpływu kadry, głównie funkcjonariuszy posiadających od 15 do 25 lat stażu służby w Służbie Więziennej. Jak zaznaczają sami twórcy projektów, wypłacenie funkcjonariuszom Służby Więziennej podwyżek wymaga wejścia w życie obu dokumentów jednocześnie.