16 Photos

34 Photos

34 Photos

38 Photos

30 Photos

213 Photos

111 Photos

163 Photos

810 Photos

321 Photos

214 Photos

409 Photos

358 Photos

504 Photos

85 Photos

12 Photos

85 Photos

37 Photos

59 Photos

67 Photos

163 Photos

84 Photos

109 Photos

432 Photos

76 Photos

146 Photos

411 Photos

769 Photos

88 Photos

877 Photos

191 Photos

92 Photos

177 Photos

383 Photos

233 Photos

375 Photos

68 Photos

176 Photos

166 Photos

121 Photos

216 Photos

383 Photos

158 Photos

675 Photos

258 Photos

276 Photos

80 Photos

407 Photos

103 Photos

16 Photos

773 Photos

74 Photos

54 Photos

147 Photos

64 Photos

163 Photos

11 Photos

43 Photos

88 Photos

29 Photos

36 Photos

80 Photos

142 Photos

88 Photos

116 Photos

120 Photos

24 Photos

86 Photos

39 Photos

110 Photos

130 Photos

117 Photos

183 Photos

145 Photos

170 Photos

136 Photos

198 Photos

105 Photos

27 Photos

83 Photos

21 Photos

155 Photos

37 Photos

68 Photos

82 Photos

203 Photos

33 Photos

81 Photos

37 Photos

179 Photos

153 Photos

119 Photos

86 Photos

W dniu 15 lutego 2008 roku odbyły się w Koszalinie uroczystości z okazji 89 rocznicy wydania "Dekretu w sprawie tymczasowych przepisów więziennych" przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego. Obchody rozpoczęła msza święta w koszalińskiej Katedrze koncelebrowana przez Biskupa Edwarda Dajczaka. Po zakończonej ceremonii kilkuset funkcjonariuszy Służby Więziennej przemaszerowało główna arterią miasta pod pomnik Józefa Piłsudskiego, na czele z kompanią reprezentacyjną SW, gdzie rozpoczęła się druga część obchodów. Na placu przemówienia wygłosili Wiceminister Sprawiedliwości Marian Cichosz, Dyrektor Generalny Służby Więziennej Jacek Pomiankiewicz, Przewodniczący Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy i Pracowników Więziennictwa Bronisław Ogonek – Obierzyński. Pod pomnikiem Piłsudskiego delegacje złożyły kwiaty. Po zakończeniu oficjalnej części uroczystości, wszyscy zebrani udali się do nowo powstałej jednostki penitencjarnej w Dobrowie k. Tychowa, na terenie, której znajdują się poradzieckie bunkry atomowe. To właśnie na terenie dwóch takich obiektów przygotowano poczęstunek dla wszystkich gości. Zapraszamy do zapoznania się ze zdjęciami z uroczystości. A wszystkich już teraz zapraszamy za rok do Krakowa!

38 Photos

24 Photos

43 Photos

31 Photos

W dniu 9.02.2007 roku odbyły się w Lublinie ogólnopolskie uroczystości związane z 88-rocznicą wydania dekretu Naczelnika Państwa w sprawie tymczasowych przepisów więziennych. Obchody rocznicy rozpoczęły się mszą świętą w Archikatedrze lubelskiej o godzinie 13.00. We mszy udział wzięło kilkuset funkcjonariuszy z całej Polski oraz m.in. Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Pani Beata Kempa, Dyrektor Generalny Służby Więziennej płk Jacek Pomiankiewicz, władze NSZZ FiPW, dyrektorzy okręgowi i dyrektorzy ZK i AŚ. Mszę uświetniła swoją obecnością kompania honorowa SW z Kalisza, poczty sztandarowe z ZK i AŚ. Po mszy odbył się przemarsz wszystkich zebranych na plac, gdzie mogliśmy wysłuchać przemówień Pani Minister, Dyrektora Generalnego SW, władz Związku. Otrzymaliśmy zapewnienie, że jest realna szansa no to, by dzień 8 lutego stał się dniem całej Służby Więziennej. Po przemówieniach wszyscy zebrani udali się na ciepły posiłek zapewniony przez organizatorów. W tym miejscu należy się podziękowanie funkcjonariuszom z okręgu lubelskiego, którzy włożyli wiele wysiłku w to, aby ta uroczystość była udana pod każdym względem. Jeśli nie było Ci dane uczestniczyć w uroczystościach lubelskich, zapraszamy do galerii. Do zobaczenia za rok!

41 Photos

W dniu 24 lutego 2006 roku w Opolu odbyły się uroczystości, na które przyjechali funkcjonariusze Służby Więziennej z całej Polski. Obchody zaszczycił wiceminister sprawiedliwości Andrzej Grzelak, wicedyrektor generalny Służby Więziennej Marek Szostek, przewodniczący Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy i Pracowników Więziennictwa Bronisław Ogonek – Obierzyński. Uroczystości rozpoczęły się mszą świętą w Katedrze Podwyższenia Krzyża Świętego, którą koncelebrował arcybiskup Alfons Nosol w asyście wielu księży i kapelanów więziennych. Po mszy wszyscy uczestnicy na czele z wojskową orkiestrą i kompanią honorową COSSW w Kaliszu przemaszerowali pod opolski ratusz, gdzie odbyły się dalsze uroczystości. Goście otrzymali upominki, które wręczył przewodniczący NSZZ FiPW Bronisław Ogonek – Obierzyński, a Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w Opolu ppłk. Andrzej Majewski przekazał na ręce wiceministra sprawiedliwości Andrzeja Grzelaka symboliczne klucze do bram więzienia.

54 Photos

41 Photos

244 Photos

50 Photos

71 Photos

35 Photos

Początków ruchu związkowego w więziennictwie należy doszukiwać się w czasach II Rzeczypospolitej, kiedy to wśród pracowników Straży Więziennej pojawiła się idea powołania związku zawodowego. Działania te doprowadziły do powołania (w czerwcu 1919r.) Związku Pracowników Więziennych Rzeczypospolitej Polskiej. Do najbardziej spektakularnych działań ówczesnego związku zawodowego, obok rozwiązywania codziennych problemów, było wysokie zaangażowanie sprawami socjalnymi. Dotyczyło to samych funkcjonariuszy ale także ich rodzin, w szczególności dzieci. Takie były potrzeby odrodzonej Polski, która po okresie zaborów i kilkuletniej wojny powracała na mapy Europy. Dlatego też nie może nas dziwić fakt, iż nasza wiedza o tamtym związku zawodowym ogranicza się dzisiaj głównie do informacji o działającej wówczas Kasie Pogrzebowej oraz o powołaniu Komitetu Uzdrowiskowego, którego namacalnym przejawem jest istniejąca do dzisiaj willa „Orla Strzecha” w Świdrze k/Otwocka. Przez wiele lat pełniła ona funkcję ośrodka kolonijnego dla dzieci pracowników Straży Więziennej. Po II Wojnie Światowej ruch związkowy w więziennictwie przestał istnieć na długie dziesięciolecia. Realia polityczne tamtej Polski, które jeszcze żywo mamy w pamięci, wykluczały jakikolwiek ruch związkowy w służbach mundurowych. Związki zawodowe istniały w formacjach cywilnych, lecz były one politycznie zniewolone. Światełko nadziei, które zaświeciło w 1980r. poprzez powstanie ogólnopolskiego ruch społecznego „Solidarność”, dotarło również do funkcjonariuszy Służby Więziennej. Pojawiło się szereg głosów krytyki, liczne wnioski i postulaty, często (niestety) nieskoordynowane i sprzeczne ze sobą. Los, który spotkał działaczy ówczesnej opozycji politycznej, spotkał także naszych Kolegów z tamtych lat. Tych którzy odważyli się głośno i otwarcie krytykować panujące stosunki społeczne, w większości, usunięto ze Służby. Nie był to – jak się później okazało – właściwy czas na demokratyczne reformy, nie tylko w więziennictwie. Bardziej dojrzałe dążenia do stworzenia pracowniczej reprezentacji funkcjonariuszy Służby Więziennej pojawiły się ponownie w okresie „okrągłostołowym”. W lipcu 1989r. załoga Aresztu Śledczego w Sosnowcu wystosował list do władz więziennych, wyrażając swoje niezadowolenie ze sposobu i wysokości podziału nagród. W piśmie tym zawarto również sugestię potrzeby powołania przedstawicielstw pracowniczych, głównie w kwestiach kadrowych i socjalnych. Pismo to zostało rozesłane do załóg innych aresztów i zakładów karnych. Z uwagi na natychmiastową blokadę teleksów i łączy telefonicznych, powyższy apel przejęty został przez Kolegów z innych zakładów i rozsyłany dalej. Ważną rolę odegrały wtedy takie ośrodki jak: Częstochowa, Łódź i Wrocław. Jeszcze w sierpniu 1989r., z inicjatywy Kolegów z Sosnowca, odbyły się dwa bardzo ważne spotkania. Pierwsze, z udziałem przedstawicieli AŚ i ZK ówczesnego Okręgowego Zarządu Zakładów Karnych w Katowicach, na którym podjęto decyzję o organizacji ogólnopolskiego spotkania. Takie spotkanie odbyło się końcem sierpnia w Klubie Studenckim w Sosnowcu, już z udziałem reprezentantów jednostek: gdańskich, katowickich, krakowskich, opolskich i wrocławskich. Podjęto decyzję o konieczności powołania, w ramach Służby Więziennej, niezależnej formacji na prawach związku zawodowego. Uczestnicy tego spotkania wystosowali w tej sprawie apel do Premiera Tadeusza Mazowieckiego, ujawniając pełne dane osobowe powołanej 20-osobowej Grupy Inicjatywnej. Te działania przyczyniły się do ukierunkowania i wzrostu aktywności pozostałych ośrodków. Jesienią tego roku doszło do spotkania szerszego przedstawicielstwa więzienników w Łodzi, na którym powołano 40-osobową Ogólnopolską Grupę Inicjatywną, która wybrała także swoje władze. Przewodniczącym OGI został kol. Grzegorz Siemieniak z AŚ w Łodzi. Jeszcze tej samej jesieni odbyły się kolejne posiedzenia OGI, między innymi w COSSW w Kaliszu, gdzie wybrano nowego przewodniczącego. Został nim kol. Mirosław Psonka z ZK w Wojkowicach. W dniach 3-5 marca 1990r. w ODK SW w Kulach odbył się Zjazd Założycielski, na którym opracowano Statut Związku oraz przyjęto jego nazwę: Niezależny Samorządny Związek zawodowy Funkcjonariuszy i Pracowników Więziennictwa. Wybrano także krajowe władze Związku: jego Zarząd Główny oraz Główną Komisję Rewizyjną. Przewodniczącym został kol. Mirosław Psonka. Obrady Zjazdu były bardzo burzliwe, w znacznej części rozliczeniowe ale także, a właściwie przede wszystkim, były bardzo twórcze. To one nakreśliły główne kierunki działań naszego ruchu związkowego. A nie było to łatwe, nie tylko z uwagi na powszechnie panującą niepewność społeczno-polityczną, ale głównie z uwagi na zupełną nowość w teraźniejszych dziejach Służby Więziennej. Powołanie nowej społecznej struktury było wielką niewiadomą także dla jej twórców. Nie mieliśmy przecież ani stosownego doświadczenia, ani wyraźnych, wykrystalizowanych, poglądów. Często towarzyszyła nam daleko idąca różnica zdań, kierunków i celów. Łączyło nas natomiast społeczne zaangażowanie i ogromna determinacja, zarówno ta własna, jak i ta przekazywana przez licznie odwiedzane załogi pracownicze. Jednym z ważniejszych osiągnięć Zjazdu Założycielskiego było podpisanie Porozumienia z ówczesnym Ministrem Sprawiedliwości, panem Aleksandrem Bentkowskim, w oparciu o które mogliśmy działać na zasadzie związku zawodowego, mimo iż formalno-prawnie mogliśmy być jedynie stowarzyszeniem. Takie Porozumienie było niezbędne z uwagi na brak prawnych uregulowań, które zezwalałyby na istnienie związku zawodowego w formacji mundurowej. Dlatego też, jednym z głównych kierunków aktywności tamtych władz krajowych NSZZ FiPW było doprowadzenie do zmiany ustawy o związkach zawodowych. Taka nowelizacja przeprowadzona została w 1991r. Pozwoliło to na pełnoprawną rejestrację naszego Związku, która dokonana została w dniu 10 września 1991r. Dzisiaj mija 15 lat od tamtych dni. Wiele zmieniło się, zarówno w samych formach działania, jak i w naszych celach i zadaniach. Inne są też potrzeby funkcjonariuszy, jak również problemy samej Służby Więziennej. W początkowym okresie naszego funkcjonowania niewątpliwie duże znaczenie miało przychylne ustosunkowanie się ówczesnego ścisłego kierownictwa CZZK, na czele którego stał dyrektor Paweł Moczydłowski. Mieliśmy także swoich wypróbowanych przyjaciół wśród parlamentarzystów. Dzisiaj NSZZ Funkcjonariuszy i Pracowników Więziennictwa jest na trwałe wpisany w struktury więziennictwa, a naszą rolę i pozycję nie można uznać za bagatelną. Jest to zasługa całej rzeszy bezimiennych działaczy, głownie tych funkcjonujących bezpośrednio jednostkach podstawowych. Związek stale dojrzewa i rozwija się. Dokonywaliśmy zarówno zmian organizacyjnych, jak i wartościowania celów i sposobów działania. Za uwagę zasługuje duża stabilność władz krajowych Związku. To świadczy nie tylko o akceptacji ich działań, ale również o docenieniu samokształcenia i samorozwoju całego Związku. Na przestrzeni tych 15 lat kolejno funkcję przewodniczącego Zarządu Głównego NSZZ FiPW pełnili Koledzy: Mirosław Psonka, Adam Twardy, Wiktor Głowiak oraz Bronisław Ogonek-Obierzyński.

68 Photos